ساختار ژنتیکی جمعیت‌های Fusarium verticillioides عامل پوسیدگی ریشه و طوقه برنج در استان ایلام با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره‌ای (مقاله‌ی انگلیسی)

مطالعه ساختار ژنتیکی جمعیت­های  Fusarium verticillioides اطلاعات مختلفی از مدیریت بیماری پوسیدگی ریشه در مزارع برنج را فراهم می­کند. نشانگرهای SSR برای تعیین ساختار ژنتیکی و تخمین تنوع ژنتیکی در 39 جدایهF. verticillioides  از پنج منطقه مختلف از جمله: تنگه قیر، لومار، شیروان، سرابله و دره شهر در استان ایلام استفاده شد. میانگین آلل­ها در هرمکان ژنی 5/2 آلل بود و و تعداد آلل­ها در جمعیت­ها از جمله جمعیت لومار با تعداد 13 آلل بیش­ترین آلل و جمعیت­های تنگه قیر و دره شهر با نه آلل به­عنوان کم­ترین تعداد آلل را دارا بودند. تعداد آلل­های مشاهده شده(Na) و تعداد آلل­های مؤثر (Ne) در لومار (1/276= Ne : 1= Na) نسبت به دیگر جمعیت­ها بیش­تر بودند. تنوع ژنتیکی (H) و شاخص شانون (I) در لومار بالا بود) 0/167 =He  0/254 = I  (اما مقدار آنها در دره شهر کم­تر بود) 0/141 =He   0/204 = I). کم­ترین فاصله ژنتیکی بین تنگه ­قیر و لومار و بعد شیروان مشاهده شد و بیش­ترین فاصله ژنتیکی بین دره شهر و تنگ قیر (0/018) وجود داشت. تنوع ژنتیکی کل(Ht)  و تنوع ژنی بین زیر جمعیت­ها (Hs) 0/125 و 0/116 به­ترتیب تخمین زده شد. تنوع ژنتیکی مؤثر در تمایز بین جمعیت­ها (Gst) 0/072 بود و میزان جریان ژنی(Nm) 6/368 بود. تجزیه کلاستر براساس UPGMA نشان داد که بین تنگه قیر و لومار و سپس شیروان کم­ترین فاصله ژنتیکی وجود دارد و دندروگرام فاصله ژنتیکی بالایی بین دره شهر و چهار جمعیت دیگر را نشان می­دهد.